Happy Father's day

                             ဒီေန႕ဟာထိုင္းဘုရင္မင္းျမတ္ရဲ႕ ၈၄ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႕ျဖစ္ပါတယ္၊ ေဆးရံုကေနျပည္သူ ေတြကိုမိန္႕ခြန္းေျခြဖို႕ ဒီေန႕မနက္မွာ နန္းေတာ္ကိုျပန္ၾကြပါတယ္၊
          ျပည္သူေတြေပ်ာ္ရႊင္မႈရွိေစဖို႕ေရႀကီးလို႕ဒုကၡေရာက္သူေတြ ကိုတာဝန္ရွိသူေတြ အျမန္ဆံုးလုပ္ေပး ၾကဖို႕၊ ထပ္ၿပီးဒုကၡေတြမေရာက္ဖို႕၊ စည္းလံုးမႈရွိၾကဖို႕ မွာၾကားပါတယ္၊ ေရႀကီးတုန္းက ဘုရင္ႀကီးက    ေသြးဝမ္း သြားတဲ့အထိ စိတ္ဖိစီးမႈခံခဲ့ရပါတယ္တဲ့။

 

        ေနမေကာင္းလို႕ နန္းေတာ္ျပန္မၾကြပဲ ေဆးရံုမွာပဲ ေနတာၾကာပါၿပီ ၊ ေမြးေန႕မွာနန္းေတာ္ ကိုၾကြလာမွာ သိလို႕ ျပည္သူေတြဝမ္းသာစြာနဲ႕လမ္းတေလွ်ာက္မွာ ေရာ ေဆးရံုမွာပါ လာေရာက္ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကပါတယ္။ ဘုရင္ႀကီးေမြးေန႕မွာ အက်ဥ္းသား ၂၆၀၀၀ ေယာက္ကိုလြတ္ၿငိမ္းခြင့္ေပးပါတယ္၊  ၿမိဳ႕တိုင္းကလဲ မီးထြန္းၿပီးဘုရင္ႀကီးအသက္ရွည္ပါေစေၾကာင္း ၃ ႀကိမ္ေအာ္ဆုေတာင္းေပးၾကပါတယ္။
                           ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အေရာင္ကို အဝါအေနနဲ႕သံုးပါတယ္၊ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အပန္းေရာင္ကို ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ ကိုယ္စားျပဳ ဝတ္ဆင္ ၾကတယ္၊ ကုသိုလ္လုပ္ေပးၾကတယ္၊ အေဖရင္း တစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ရသလို ဝမ္းသာမ်က္ရည္ဝဲၾကတယ္၊ငိုၾကတယ္။
  ဘယ္ဘုရင့္တိုင္းျပည္ျဖစ္ျဖစ္ ထိုင္းဘုရင္လို ျပည္သူေတြက ေလးစားၾကတာ၊ ခ်စ္ၾကတာ၊ ဘုရားလို ကိုးကြယ္တာမရွိပါဘူး။

      ထိုင္းဘုရင္ေမြးေန႕ဟာထိုင္းတို႕ရဲ႕အေဖေန႕ျဖစ္တာမို႕ အေဖေတြကိုသားသမီးေတြက လက္ေဆာင္ေတြ ေပးပါတယ္၊ အေရးတယူ အေဖေတြေခၚလည္ၾကပါတယ္၊  အဓိက ေျပာခ်င္တာက အေဖမရွိေတာ့ေပမယ့္ သမီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ အျမဲတန္းသတိရေနတယ္ဆိုတာ က်မရဲ႕အေဖကိုသိေစခ်င္တယ္၊ ရွိတုန္း အျပည္႕အဝမျပဳစုလိုက္ရတဲ့ ေနာင္တေၾကာင့္ အၿမဲသတိရတယ္၊ က်မလို သူတပါးေတြအခ်ိန္ေႏွာင္းမွအေဖ့
တန္ဖိုးေတြသိတဲ့သူေတြဘယ္သူ႕ကိုမွမျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။
   

                              အစုန္

သနပ္ခါးေသြးလိမ္းမေပးခဲ့ေပမယ့္

ပတ္ၾကားအက္တဲ့ေျခလက္ ၊ ညေနတိုင္းတခုတ္တရ

ေဆးလူးေပးတဲ့အေဖ။

 

အေအးမိေတာ၊့ ရင္ဘတ္ဆီလူး

အေဖမဆလာလုပ္ေပးမယ္ တဲ့

ေနေကာင္းေကာင္း၊ မေကာင္းေကာင္း

အေဖဆီလူးတာႏွစ္သက္

တေယာက္တလွည္႕ဇိမ္ယူၾကတယ္။

ထုတ္လာတဲ့ဗလာစာအုပ္ ၊ လက္ေရးေစာင္းေစာင္း

နာမည္တတ္ေပးခဲ့တဲ့အေဖ၊

အားတဲ့ညေနထမင္းခ်က္ ၊ သားသမီးေတြေက်ာင္းအျပန္

စားရဖို႕၀ယ္ျခမ္းခ်က္ျပဳတ္ ၊ “စားေကာင္းလိုက္တာအေဖ”

ပီတိျဖာဒီစကားေၾကာင့္

“စား ၊ စား” ၀မ္းအျပင္အိတ္မပါဘူးတဲ့လား။

၀မ္းေရးအတြက္တနယ္စီ၊မခ်ိတရိလြတ္ရတဲ့သက္ေသ၊  

ထင္ဟတ္တဲ့အေဖ့မ်က္၀န္း၊ ရဲရဲမၾကည္႕ရဲခဲ့ဘူး၊

သားသမီးေတြအိမ္အျပန္ ၊ ထမင္းမစားႏိုင္ေအာင္အေပ်ာ္လြန္

စိတ္ဒုကၡေတြခံစားခဲ့ရတဲ့အေဖ။

“ငါ့သားသမီးေတြနားသြားေသမယ္” တဲ့

ပိတ္ရက္ရယ္လို႕ ၊ စံုစံုညီညီ

အေဖ့နားမရွိ ၊ အေဖမရွိမွ

ေဘးပတ္ပတ္လည္ ၊ ၀ိုင္းေနထိုင္ၾကေလရဲ့။

ေခတ္ေၾကာင့္လား ၊ စနစ္ေၾကာင့္လား

အေဖတစ္ေယာက္က ၊ သားသမီးေတြအတြက္

အလ်င္မွီေပမယ့္ ၊ ဒီေလးေယာက္က

အေဖ့ကိုအလ်င္မမွီခဲ႕ဘူး၊

နီးေအာင္လာခဲ့ရေပမယ့္ ၊ ေ၀းေနရတဲ့အေဖ

ေနရာစိမ္းမွာ ၊ အထီးက်န္လို႕

အတက္ေႏွးတဲ့ဆန္ေရအတြက္

ညဥ္းခဲ့ေလမလား၊

အေဖမရွိမွ ၊ တေရးေရးျမင္

ေနာင္တေတြတသီတတန္းနဲ႕

ေအာက္ေမ့တသရတဲ့အေဖ

ေပးသေလာက္ ၊ မေလာက္နိူင္တဲ့

သားသမီးေတြအတြက္ ၊ ခြင့္လြတ္ေပးပါဆိုတာနဲ႕

အိက္မက္ထဲလာခဲ့ပါအံုးလို႕၊ ထပ္ေတာင္းဆိုပါရေစ။







                                                               အေဖေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။