ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ခဲ့တဲ့ အရာေတြကို တခ်ိန္မွာ ျပန္စဥ္းစား အစေဖာ္လို႕ မရေလာက္ေအာင္ ေမ့ေနခဲ့ရင္ အရမ္း ေနရခက္ လွပါတယ္။
ပါးစပ္ဖ်ားေလးတင္၊ လွ်ာဖ်ားေလးတင္ ေျပာထြက္ေတာ့မွာလို၊ ရင္ထဲစိတ္ထဲ သိေနေပမယ့္ ေျပာမထြက္ ႏိူင္၊ ဒီေတာ့ ထပ္စဥ္းစား၊ စဥ္းစားေလ အေျဖမထြက္ေလ အေနရခက္ေလႏွင့္။
ဦးေဏွာက္က က႑အလိုက္ တကန္႕စီ မွတ္ထားတယ္လို႕ ၾကားဖူးတာပဲ၊ စဥ္းစား၊ စဥ္းစား ၊
တခါတေလ မွာေတာ့ ဦးေဏွာက္က မမွတ္မိခ်င္တာေတြ မမွတ္မိတတ္ဘူး ဆိုတာဟုတ္ေလမလားပဲ၊
“ေကာ္ဖီေသာက္တိုင္းလြမ္းတယ္” ဆိုတဲ့ အေခြနားေထာင္ရင္း တေခြသာ ကုန္သြားေရာ၊ ေတြးေလစိတ္ရႈပ္ ေလႏွင့္ ေခါင္းေတာင္ ေနာက္က်ိ လာသည္။
မွတ္မိသြားတာႏွင့္ စိတ္လက္ ေပါ့ပါးစြာျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းထံ ဖုန္းေကာက္ဆက္မိသည္။
“နင္ပို႕ေပးတဲ့ ေခြနားေထာင္ၿပီး ေခါင္းခဲေနတာ ခုမွေပါ့သြားေတာ့တယ္” “ဘာျဖစ္လို႕”
“သူေသာက္ေနက် ေကာ္ဖီဘာလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားေနတာ ခုမွမွတ္မိလို႕ေဟ့” “ အလိုေတာ္အႏွစ္ (၃၀) ၾကာ ေတာင္ မေျပာင္းလဲပဲရွိ ေနအံုးမွာဆို” “ေအးေလ.. လၻက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္မိရင္မ်ား ေသာအားျဖင့္ သူ႕ နက္စ္ ဘလက္ ထဲငါ ကိုယ္တိုင္ သံပုရာသီး ညွစ္ေပးေနက်၊ မလုပ္ေပးရင္လဲ ေပေတေတ အၿပံဳးနဲ႕ငါ့ကို ေစာင့္ေန တာေတာင ္သတိရလာတယ္” “အံမယ္.. ေတာ္ပါ ၊ ဓါတ္ျပားေဟာင္းေတြ” “ေအးပါ..ေခြပို႕ေပးတဲ့ နင့္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
တကယ္တန္းေတာ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕အလိုက္သိမႈကို ေက်းဇူးတင္ေပမယ့္၊ အတိတ္ကိုအစ ေဖာ္ေပးလို႕ ေက်း ဇူး မတင္ခ်င္ျပန္ဘူး။ စိတ္ဆိုတာကလဲ ဖမ္းရခက္သားလား၊ လိုက္လို႕မမွီ၊တားလို႕မရျပန္ေတာ့ ဟိုး အတိတ္ ဆီကို ေရာက္သြားခဲ့တယ္။
ငယ္ငယ္ကတည္းက ေပါင္းခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ဘယ္ေနရာမဆို တိုင္ပင္လို႕ရသလ ိုဒီ႑မွာလဲ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က်ပါ၀င္ေသးတယ္။
သိတတ္တဲ့အရြယ္ ကစၿပီး၊ ခုထက္ထိ အခ်စ္ဆိုတာ ဒီလိုပါပဲလို႕ခြဲျခားရွင္းျပဖို႕ခက္ေနပါေသးတယ္၊
ဒါေပမယ့္ ဘ၀တေကြ႕ေတြမွာ ဆံုစည္းခဲ့တဲ့ လူေတြထဲမွာေတာ့ သူက အမွတ္အထင္ဆံုးနဲ႕ အဓိက အက်ဆံုးလဲ ျဖစ္ခဲ့တာပဲ။
ဒါေပမယ့္ ဘ၀တေကြ႕ေတြမွာ ဆံုစည္းခဲ့တဲ့ လူေတြထဲမွာေတာ့ သူက အမွတ္အထင္ဆံုးနဲ႕ အဓိက အက်ဆံုးလဲ ျဖစ္ခဲ့တာပဲ။
တေယာက္ကို တေယာက္ၾကည့္တာနဲ႕ တင္ဘာေျပာခ်င္သလဲ ဆိုတာ ရိပ္မိေလာက္ေအာင္ တကယ္ပဲ စိတ္ခ်င္းနီး စပ္ခဲ့ၾကတယ္ (၀န္ခံခဲ့ၾကတယ္) ။ လူေတြရဲ့စိတ္၊ အရိပ္အကဲဟာ ဘယ္လို ရွိတတ္တယ္၊ ေယာၤက်ားေလးေတြရဲ႕စိတ္ဘယ္လိုရွိတတ္တယ္ ဆိုတာေတြ ေျပာျပတတ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းလိုေရာ အကို တေယာက္လိုပါ တြယ္တာခဲ့ရတယ္။
စာေကာင္းေတြ ညြန္းတတ္သလို၊ စာတစ္အုပ္ဖတ္ ျဖစ္ရင္ေတာ့ အတူ ေ၀ဖန္ ေကာက္ခ်က္ခ်လို႕ စိတ္တူ ကိုယ္တူ ရွိခဲ့ၾကတယ္၊ အျမင္ေတြတူခဲ့ၾကတယ္။
မ်က္ႏွာညိဳရင္ မေနတတ္ဘူး၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာ မလိုလားဘူး၊ ဆိုတဲ့စကားေတြနဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္တန္ဖိုးထား ပါတယ္ ဆိုတဲ့စကားေတြ အေပၚမွာ ကိုယ္ၾကည္ႏူးခဲ့ရတယ္၊ သူ႕အႀကိဳက္၊ ကိုယ့္အႀကိဳက္ အထူးျပဳျပင္ လိုက္ ေလ်ာစရာ မလိုေအာင္ စိတ္တူ၊ အေတြးတူ၊ အႀကိဳက္တူ ခဲ့ရတဲ ့ပီတိက ဘာနဲ႕မွလဲလို႕မရခဲ့ပါဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္လဲ ဘယ္သူေတြမွ ထပ္ေပါင္းသင္းရင္းႏွီး လို႕မရေလာက္ေအာင္ပဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲ သီးသန္႕လံု
ေလာက္ခဲ့တယ္(ထင္ခဲ့တယ္)။
ေလာက္ခဲ့တယ္(ထင္ခဲ့တယ္)။
“ေလာကႀကီးမွာ ဘယ္အရာမွ မျမဲဘူးဆိုတဲ့စကားက အတည္ျမဲဆံုးပါပဲ”တဲ့
တကယ္တန္း ေ၀းၾကေတာ့ ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္မွ လက္ခံလို႕မရေအာင္ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ “ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိူင္ဘူး၊ ဒီမေရရာတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ကိုငါမယံု ဘူး၊” “အဲ့ဒီေတာ့ငါဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ” “ငါ မသိဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ဒီ့ထက္ခိုင္လံုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ရခ်င္ တယ္” “ေအးပါ..ငါေမးေပးပါ့မယ္၊”
ညွဥ္းလို႕ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ဂ်ီခ်ရေပမယ့္ အေျဖရႏိူင္မယ္ ဆိုတာ မေသခ်ာလွပါဘူး။
မနက္ခင္းေတြမွာ လမ္းတ၀က္ထိ လိုက္ပို႕ေပးသလို၊ ညေနခင္း အလုပ္ ဆင္းခ်ိန္ေတြမွာ လာႀကိဳ ေပးေနက် အိမ္၀ိုင္းေရွ႕မွာ ေပၚလာေနက်မို႕၊ ဘယ္ေနရာက ဘြားကနဲ ေပၚလာမလဲလို႕ ေစာင့္ရတာ အေမာပါပဲ၊ ရိပ္ကနဲ ေတြ႕လို႕ေမာ့ၾကည့္မိရင္ ေတြ႕ေနက်က ေရွာင္ပုန္းေတာ့လဲ အေငြ႕ကို လိုက္ဖမ္းရ သလိုပါပဲလား။
မေပးပဲ ယူခဲ့တဲ့ တာ၀န္ေတြ ခုလိုက်င့္သား ရခါမွ ရုတ္တရက္ ထြက္ခြာ သြားရတာလဲ။
ျမင္ေတြ႕ေနက် လူေတြက ေမးၾကတယ္၊ တေယာက္ထဲလားတဲ့၊ သူတို႕ေတြကို ဘာျပန္ေျပာရမွာလဲ၊ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသိတဲ့အေျဖကို ဘယ္လို ရွင္းျပရမွန္းမသိဘူး၊ တစိမ္းေတြကို မေျဖခ်င္လို႕ ျပံဳးျပလို႕
ရေပမယ့္၊ ေရွာင္လြဲလို႕ မရႏိူင္တဲ့ ေမာင္ႏွမေတြက ေမးေတာ့ ဘာျပန္ေျပာရမွာလဲ။
ရေပမယ့္၊ ေရွာင္လြဲလို႕ မရႏိူင္တဲ့ ေမာင္ႏွမေတြက ေမးေတာ့ ဘာျပန္ေျပာရမွာလဲ။
အရင္က တေယာက္ထဲ ေနခဲ့တာပဲ၊ ခုလဲ ဘာျဖစ္ေသးလဲလို႕ အားတင္းခဲ့ေပမယ့္ ေနမေပ်ာ္ပါဘူး။ စားလဲဒီစိတ္၊ သြားလဲဒီစိတ္နဲ႕ အေတြးေတြ ေယာက္ယက္ခတ္လို႕၊ ရင္ထဲမွာလဲတႏုံ႕ႏံု႕နဲ႕ စိတ္ထဲက နံရံကို ထိုးမိတဲ ့လက္သီးေပါင္း မရည္တြက္ႏိူင္ခဲ့ဘူး။
ရႏိူင္သမွ်၊ ျဖစ္ႏိူင္ေခ်ရွိသမွ် နည္းလမ္းရွာလို႕အခ်က္အလက္ေတြစုလို႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ႏွစ္ေယာက္သား အခ်ိန္ေတြ ကုန္ခဲ့တယ္။
“အခ်ိန္ဆိုတာ အေကာင္းဆံုးသမားေတာ္” ဆိုတာကိုေတာ့ တည္ၿငိမ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ လူတိုင္းလက္ခံ ရတာ ပါပဲ။
ဘာပဲေျပာေျပာ တခ်ိန္တုန္းက အေျဖရွာ ႀကိဳးစားခဲ့ တာေတြကို နင္နဲ႕ငါ၊ သူကလြဲရင္ ဘုရားမွသိႏိူင္ ေတာ့
မွာပါပဲ။
မွာပါပဲ။
ဒါနဲ႕ေတာင္ မွတ္ခ်က္ခ်ခံရတဲ့ စကားေတြကို ၾကည့္ပါအံုး၊ “အသဲႏွလံုး မရွိတဲ့မိန္းမ” တ့ဲ ဘယ္ေလာက္ အျပင္ပန္းၾကည့္ၿပီး ေကာက္ခ်က္ခ် လိုက္တဲ့စကားလဲ။
“ေယာၤက်ားေတြကို စိတ္နာေနတဲ့ရုပ္” တဲ့ အိုး..ဟိုး ဘယ့္ႏွယ္ ေျပာလိုက္ပါလိမ့္၊ ကိုယ္ခ်စ္ခဲ့တဲ့ ေယာၤက်ား ေတြပါ ကုန္ေတာ့မွာေပါ့၊ နာက်ည္းေလာက္ေအာင္၊ ျပန္မစဥ္းစားႏိူင္ေအာင္ ၾကံဳခဲ့တဲ့ ေနာင္တ ရစရာ မွမရွိခဲ့ တာပဲ၊ ဘာေၾကာင့္ စိတ္နာရ မွာလဲေနာ့္။
“စစ္ထြက္တိုက္မဲ့ရုပ္” တဲ့ ဟား..ဟား..ဟား..ရင္ထဲကေန လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေအာ္ရယ္မိတယ္ ၊သတိရတိုင္း လဲၿပံဳးမိတာပဲ။
ဒါေတြ နင့္ကို ေနာက္တခါ ဖုန္းဆက္ရင္ ေျပာျပရအံုးမယ္။ ေနာက္ၿပီး ေကာ္ဖီေသာက္တိုင္းလဲမလြမ္းေတာ့ ဘူး ဆိုတာေကာေပါ့။
